2000’li yılların başlarında neredeyse her bilgisayarda kullanılan, o dönemin en popüler müzik dinleme programı Winamp yeni tasarımıyla geri döndü. Winamp, bilindiği üzere şarkıları MP3 formatında çalan bir programdı. O dönem müzik dinleyen herkes birbiriyle MP3 CD’lerini değiş tokuş yapardı. CD formatındaki albümler bazı programlar aracılığı ile MP3 formatına dönüştürülürdü ve Winamp programı sayesinde dinlenirdi. Bugün 35 yaşını geçmiş herkes Winamp dönemini çok net hatırlayacaktır.
WINAMP, SPOTIFY, APPLE MUSIC
Spotify benzeri bir müzik dinleme platformu olacağı iddia edilen Winamp’in sitesinde “müzik, podcast, radyo istasyonu, sesli kitap ve diğer içerik yaratıcılarını ve tüketicilerini bir araya getiren ses meraklıları için tek durak olacağı” ifade edilmişti. 1997 yılında hizmet vermeye başlayan ve 2013 yılında durdurulan Winamp’ın eski sürümleri halen kullanılabiliyordu. 2014 yılının Ocak ayında Radionomy şirketi Nullsoft şirketinin hisselerini, Winamp ve Shoutcast’ı satın alarak Winamp’in devam edeceğini açıklamıştı. Şirket 2019 yılında Winamp 6’yı yayınlamak istediğini açıklamıştı ancak Winamp 6 yayınlanmamıştı. Spotify, Fizy, Apple Music gibi uygulamalar bir hayli talep görünce hiç şüphesiz Winamp için de yeni bir atılım kaçınılmazdı. Yaklaşık 4 yıllık bir geliştirme sürecinden sonra yeni bir yazılıma sahip olan Winamp, Spotify ve Apple Music gibi dijital platformun yükselişinden sonra 2013 yılında kapanmıştı. Bu kapanma sürecinde Winamp için yeni geliştirmeler yapıldığı böylece belli olmuş oldu. Müziğin gittikçe dijitalleştiği günümüzde dünyada Winamp’in online müzik dinleme platformları ile bir ortaklık yapması olasılık dahilinde gözüküyor. Meta olarak CD formatı gittikçe azalarak yoluna devam ediyor. Günümüzde bir dinleyicinin bir CD satın alıp onu MP3 formatına çevirmesi pek mümkün değil. Dolayısı ile online müzik dinlemek Winamp için de kaçınılmaz olacak gibi gözüküyor.
ACABA BU ŞARKI TUTAR MI?
Online müzik dinleme platformlarının sahip olduğu pazar büyüklüğü bu alandaki rekabeti gittikçe arttırıyor. Albüm künyeleri ile ilgili temel sorunları bile çözememiş bu platformların tek isteği dinleyicinin daha fazla ilgisini çekmek ve daha fazla süre yeni şarkı dinletmek. Bu durumu fırsat bilen bazı müzik yapım firmaları ise ellerinde çer çöp ne varsa bu platformlara yüklemekten çekinmiyorlar. Dinlesin de nasıl dinlenirse dinlensin mantığı büyük bir tüketim çılgınlığı ile birlikte ön plana çıkmış durumda. Haliyle bu durum beraberinde kalitesizliği getiriyor. Pandemi döneminde internet üzerinden müzik dinleme sayılarının büyük bir artış gösterdiği istatistiki bir bilgi olarak birçok mecrada yayınlandı. Bu noktada bir başka soru da akıllara geliyor; pandemi, telif gelirlerini öldürdü mü yoksa diriltti mi? Bu sorunun cevabı bir hayli tartışmalı. Pandemi döneminde dijital gelirleri artan sanatçıların sayısı bir hayli fazla oldu çünkü herkes bir mecburiyet sonucunda evlerine kapanıp müzik dinledi. Bu durumu gören amatör, yarı profesyonel ve profesyonel her müzisyen “acaba bu şarkı tutar mı” düşüncesi ile ürettiği doğru-yanlış, iyi-kötü ne varsa internet üzerinden yayınlamaya başladı. Bu yayınlama furyası son aylarda yine tüm hızıyla devam ediyor.
Her hafta, yeni çıkan albümlerle ilgili onlarca basın bülteni mail kutuma düşüyor. Samimi olmak gerekirse bana gönderilen basın bültenlerinin çoğunu okumuyorum bile. Çünkü bir müzik yapımının tamamen dijital platformlarda yayınlanmasını çok ciddi bulmuyorum. Bir müzik yapımının olmazsa olmaz profesyonelleri olmalı. Aranjör, prodüktör, söz yazarı, besteci ve tonmeister gibi. Hatta albümlerin kapak tasarımcıları gibi… Aksi takdirde ortaya son yıllarda olduğu gibi müzik adına müthiş bir kalabalık ve kirlilik dökülüyor. Çünkü iyi-kötü enstrüman çalan herkes aklına geleni internete yüklemeyi kendinde bir hak olarak görüyor. Teknolojinin gelişimi ile müziğin kalitesi arasında oluşan ters orantı son yıllarda kendini daha da fazla gösterdi. Hal böyle olunca kaliteli yapım beklemek de hayalcilikten öteye geçmeyen bir durumu ifade eder oldu.
Kaan Çağlayangöl